Kazania

Dzisiejsze czytania: Syr 36, 1.4-5a. 10-17; Ps 79(78), 8i 9 . 11 i 13; Mk 10, 32-45 Pan Jezus idzie ze swymi uczniami do Jerozolimy i odsłania przed nimi tajemnicę swojej misji. Polega ona na tym, że ma wziąć krzyż, ma cierpieć, ma być wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Cierpienie i śmierć należą do […]

Dzisiejsze czytania: Syr 35, 1-12; Ps 50(49), 5-6. 7-8. 14 i 23; Mk 10, 28-31 Słuchamy dziś pytania Piotra, ponieważ jest to bardzo ludzki wyraz również naszych osobistych doświadczeń. Jesteśmy w stanie coś dać, ofiarować, poświęcić się, ale gdzieś nawet podświadomie oczekujemy rekompensaty. Tak jesteśmy skonstruowani, taka jest nasza psychika – oczekujemy, że ktoś przynajmniej

Dzisiejsze czytania: Iz 65,17-21; Ps 30,2.4-6.11-13; Ps 130,5.7; J 4,43-54 Wielki Post jest czasem, kiedy przyglądamy się drodze, jaką Izraelici odbyli w ciągu swojej wędrówki z Egiptu do ziemi obiecanej. Na tej drodze jest pustynia, która niesie ze sobą różne niebezpieczeństwa i różne niepokoje.Piasek jest symbolem tej jednorodności, która usypia człowieka, która sprawia, że człowiek

Joz 5,9a.10-12; 2 Kor 5,17-21; Łk 15,1-3, 11-32 Dom rodzinny, dom ojca jest ideą, którą człowiek nosi w swoim sercu przez całe życie. Pod tym pojęciem kryje się poczucie bezpieczeństwa, wynikające z bliskiego kontaktu z ojcem i z możliwości zwracania się do niego w każdej chwili. W idei domu zawiera się również pewność posiadania na

Dzisiejsze czytania: Oz 6,1-6; Ps 51,3-4.18-21; Ps 95,8; Łk 18,9-14 Prorok Ozeasz chce, abyśmy jeszcze raz wyszli na pustynię. Pustynia, która przynosi ze sobą paradoksy. Czasem łudzi wędrowca idącego przez nią. Łudzi iluzjami, łudzi nieprawdziwymi obrazami. Nazywa się te obrazy fatamorganami. Zmęczony wędrowiec, który odbywa długą drogę przez pustynię czasem tak bardzo pragnie już dojść

Dzisiejsze czytania: Oz 14,2-10; Ps 81,6-11.14.17; Mt 4,17; Mk 12,28b-34 Ja jestem Bogiem, słuchaj głosu mego – słyszymy to wezwanie w dzisiejszym psalmie responsoryjnym. Prorok Ozeasz w pierwszym dzisiejszym czytaniu mówi o tym, że pustynia może zamienić się w kwitnący, wspaniały ogród, jeśli człowiek wróci do Pana, swojego Boga. To słuchanie Bożego Słowa w Wielkim Poście

Wj 3,1-8a, 13-15; 1Kor 10,1-6.10-12; Łk 13,1-9 Prawda o śmierci należy do najtrudniejszych prawd ludzkiego życia. Człowiek jako istota rozumna wie o tym, że jego życie ma swój początek. Zdaje sobie również sprawę, że to życie będzie miało swój koniec. Znamy dzień naszych narodzin. W kulturze anglo-saskiej (USA, Niemcy) ludzie uroczyście świętują dzień przyjścia na

Rdz 15,5-12.17-18; Flp 3,17-4,1; Łk 9,28b-36 Czytania drugiej niedzieli Wielkiego Postu prowadzą nas ponownie na górę, ale jest to Góra Przemienienia, gdzie Pan Jezus wobec swoich Apostołów Piotra, Jakuba i Jana dokonuje niezwykłego znaku. Apostołowie widzą Jezusa, którego „odzienie stało się lśniąco białe” oraz Eliasza i Mojżesza otoczonych „chwałą”. Obecność Mojżesza i Eliasza wskazuje, że

Pwt 26,4-10; Rz 10,8-13; Łk 4,1-13 W środę popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post. Jest to czas refleksji nad naszym życiem w świetle tajemnicy męki i śmierci Pana Jezusa. W tym okresie, my, chrześcijanie, rozważamy historię naszego życia i podejmujemy wysiłek zmierzający do wewnętrznej przemiany. Post, modlitwa i jałmużna są środkami, które pomagają nam zbliżyć się Zbawiciela