W Liście Jubileuszowym z okazji 350-lecia szkoły Panien Prezentek i 400-lecia Obrazu Matki Bożej Świętojańskiej w kościele św. Jana w Krakowie z 21 listopada 1977 roku, kard. Karol Wojtyła przypomniał, że tajemnica „prezentacji”, czyli ofiarowania Matki Bożej jest fundamentem ich powołania zakonnego. Obejmuje ona prawdę o tym, że Bóg wybiera człowieka i obdarza go szczególną łaską. Podstawą tego wybrania jest odwieczna miłość Boga do człowieka i z drugiej strony jest miłość człowieka wyrażająca się w postawie „bezwzględnego oddania się tej miłości”: „Tajemnica ta stoi u początku całej świadomej drogi wewnętrznej Bogarodzicy, na której to drodze odsłaniały się stopniowo te wszystkie bogactwa Łaski, jakie od chwili poczęcia - Niepokalanego Poczęcia - stały się Jej udziałem. Wyraził to najzwięźlej Boży Wysłannik przy Zwiastowaniu, gdy powiedział do Niej: „Łaskiś pełna”.

      Z tajemnicy Ofiarowania Matki Bożej w Świątyni Matka Zofia Czeska wyprowadziła duchowość Zgromadzenia Prezentek i dzieła apostolskiego, jakim jest opieka nad dziewczętami ubogimi i sierotami. Duchowość Sióstr Prezentek polega, według kard. Karola Wojtyły, na „stałym przeżyciu tajemnicy Prezentacji Maryi”, czyli na postawie obejmującej stałe odpowiadanie miłością ludzką na miłość Boga. Wzorem tej miłości jest Bóg, który „tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Odpowiadanie na miłość Boga wyraża się w kontemplowaniu tajemnic Boga i służeniu tej miłości w drugim człowieku, ponieważ „miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany” /Rz 5, 5/.

            Siostry Prezentki realizują program „ofiarowania” przez działalność wychowawczą oddając swoje życie i zdolności dla prowadzenia szkół i zakładów wychowawczych. Kard. Karol Wojtyła podkreśla, że charyzmat ofiarowania Sióstr Prezentek polega na pomocy młodym ludziom w przeżyciu tej samej tajemnicy, jaką przeżyła Maryja, gdy swoje życie oddała do dyspozycji Bogu. Pomoc ta obejmuje cały proces kształtowania serca, by było ono zdolne na otwarcie się na Boga; przyjmowanie miłości od Boga i drugiego człowieka oraz dzielenie się miłością z najbliższymi: „Pomoc każdej duszy przeżyć swoją własną tajemnicę „prezentacji”, pomóc jej stanąć wobec Boga żywego, który jest miłością i ukształtować z tej świadomości życie jako odpowiedź na tę miłość – to powołanie, któremu warto poświęcić siebie i wszystkie siły umysłu, woli i serca, ducha i ciała – poświęcić siebie całą”.